تنبيه بدنی (قسمت دوم)
نويسنده: دكتر «ديويد بناتار»
ترجمه: اسماعيل سليمي ساعتلو
بخش دوم
الف: تنبيه بدني منجر به سوء استفاده ميشود.
مخالفان تنبيه بدني مرتبا به تداوم و شدت تنبيهات بدني كه بر كودكان اعمال ميشود اشاره ميكنند. آنها ميگويند كه تنبيه بدني «خرد شدن را تشديد ميكند» يا حداقل اين ريسك را براي تنبيه كننده افزايش ميدهد كه از خط قرمز سوء استفاده فيزيكي فراتر برود.
بوضوح نمونههاي سوء استفاده و سوء استعمال تنبيه فيزيكي وجود دارند. اما براي اثبات حتي يك ارتباط بين تنبيه بدني و سوء استفاده ناكافي هستند. تحقيق در ارتباط بين تنبيه بدني و سوء استفاده نتايج غيرقاطعي را ثابت كرده است. بعضي بررسيها اشاره داشتهاند كه والدين فحاش(abusive) از تنبيه بدني بيشتر از والدين غير فحاش استفاده ميكنند اما تعداد ديگري از بررسيها نشان دادهاند هميشه اين گونه نيست. يافته هاي يك تحقيق معلوم كرد يك سال بعد از ممنوع شدن تنبيه بدني به وسيله والدين در سوئد، والدين سوئدي همچنان متمايل به بدرفتاري با بچههايشان همانند ايالات متحده امريكا جايي كه تنبيه بدني شايع است بودند . اين يافتهها زياد قطعيت ندارند اما آنها به ما نتايج زودرس در باره سوء استفاده از تنبيه بدني را خاطرنشان ميسازند.
واقعيت مسلمي كه وجود دارد اين است كه تعدادي از معلمان و والدين تنبيه فيزيكي را در روش نادرستي اعمال ميكنند كه نتيجهاي جز اين ندارد كه گفته شود تنبيه بدني نبايد روي كسي اعمال شود. مانند اين است كه بگوييم مصرف هر مقدار الكل قبل از رانندگي ممنوع است، چرا كه بعضي از افراد نميتوانند مقدار مصرف الكل خود را قبل از رانندگي كنترل كنند. به همان صورت كه ما مصرف بيش از اندازه را قبل از رانندگي ممنوع مي كنيم اما نه مصرف متعادل الكل را ، بنابر اين ما بايد سوء استفاده از تنبيه بدني را محكوم كنيم اما استفاده منطقي از آن را نميتوانيم انكار كنيم.
ب: تنبيه بدني «تحقيركننده»( degrading) است.
